Do lat 80-tych XIX wieku beczki drewniane były w browarze podstawowym opakowaniem na piwo. Beczki przewożono wozami transportowymi, a zimą saniami. Browar korzystał z usług około 20-30 woźniców, a po wybudowaniu bocznicy kolejowej w 1891 r. uzyskał bezpośrednie połączenie z kolejami europejskimi. Od tego czasu kolej była głównym środkiem transportu piwa. Aby dostarczyć piwo na dalsze odległości, bednarnia browaru wyrabiała beczki o pojemności 200 litrów tzw. dublaki. Zarówno beczki jak i butelki były specjalnie znakowane m.in. koroną i nazwą browaru.
